Ես դեռ 5 տարեկան էի, երբ հայրս լքեց մեզ․ Տարիներ անց պատահական անծանոթ համարից զանգ ստացա․․․

Ես դեռ 5 տարեկան էի, երբ հայրս լքեց մեզ․ Տարիներ անց պատահական անծանոթ համարից զանգ ստացա․․․Հիշում եմ, թե ինչպես
էր հայրս ինձ գրկում և ես բռնում էի նրա վիզը: Հիշում եմ՝ ամուր գրկեց ինձ՝ հաջողություն մաղթելով: Ես նրան այլևս չտեսա։ Այդ
ժամանակ ես հինգ տարեկան էի: Հիշում եմ, թե ինչպես էր հորս հեռանալուց հետո մայրս երկար լա ց լինում։ Երկար ժամանակ մորս
հարցնում էի, թե երբ է գալու հայրս։

Նա պատասխանում էր,որ հայրիկը շատ հեռու է գնացել և շուտով չի վերադառնա:Երբ ես տասը տարեկան էի, մայրս ինձ ծանոթաց-
րեց մի տղամարդու հետ, ում հետ ամուսնացա վ։ Վարդանը լավ էր վերաբերվում ինձ, մենք ընկերացանք։Ես նույնիսկ չեմ կարող պա
տկերացնել, թե ինչ կմեծանայի, եթե մորս ամուսինը չլիներ:Նա օգնեց ինձ ապագա մասնագիտությունս ընտրելու հարցում և, առհա-
սարակ, միշտ աջակցեց ինձ տարբեր իրավիճակներում։

Հիմա ես քսանհինգ տարեկան եմ։Ես հանդիպեցի իմ երազանքների աղջկան: Մենք կարճ ժամանակ հանդիպեցինք և ես ամուսնութ-
յան առաջարկ արեցի։ Նա առանց վարանելու համաձայնեց։ Մենք այնքան սիրահարված էինք միմյանց,որ նույնիսկ մի փոքր բաժան
ումն անընդունելի էր մեզ համար։ Երբ նրան բերեցի ծնողներիս հետ ծանոթանալու,մայրիկս շատ հավանեց, նա հավանություն տվեց
իմ ընտրությանը։

Վարդանը նույնպես ասաց, որ ճիշտ ընտւրություն եմ արել:Մի օր հեռախոսիս զանգ եկավ անհայտ համարից։ Ես վերցրեցի հեռախո
սը և լսեցի, որ ինչ-որ մեկը ինձ որդի է անվանում։ Ես մտածեցի, որ ինչ-որ մեկը սխալ համարով է զանգել,ինչն էլ ասացի։Բայց անծա-
նոթը նորից ասաց, որ ես իր տղան եմ և խնդրեց հանդիպել։ Պայմանավորվեցինք հանդիպել երեք օր անց այգում, ժամը երեքին:

Տանը մորս ու Վարդանին ասացի, որ հայրս է զանգահարել։ Մայրիկս հեգնանքով ժպտաց և ասաց, որ իրեն ինչ-որ բան է պետք, այլ
ապես նա ինձ չէր փնտրի։Մայրիկս պատմեց, թե ինչու է հայրիկս լքել մեզ։ Երբ նա և հայրս ամուսնացել են, հայրս աշխատում էր մի
ընկերությունում, որտեղ հաճախ ստիպված էր լինում գործուղումների գնալ: Մի ճամփորդությունից հետո հայրս ասել է, որ այլ կին
ունի։ Նա սիրում է նրան և ցանկանում է ապրել նրա հետ:

Երբ մենք վերջին անգամ տեսանք նրան, նա գնում էր այդ կնոջ մոտ և նրանք գնացին մեկ այլ քաղաք։Հանդիպմանը հայրս ասաց, որ
ինձ անընդհատ կարոտել է։ Նա լավ փող է աշխատում, տուն, մեքենա ունի, ուզում է ինձ օգնել, ինձ կտանի իր ընկերությունում աշ
խատելու։ Ես շնորհակալություն հայտնեցի, բայց հրա ժարվեցի։ Ես ունեմ մեկը, ով կաջակցի ինձ: Ով աջակցեց այս տարիների ըն
թացքում, երբ ես մեծանում էի: Նա վեր կաց ավ ու առանց հետ նայելու հեռացա վ։

Оцените статью
Добавить комментарии

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!:

Ես դեռ 5 տարեկան էի, երբ հայրս լքեց մեզ․ Տարիներ անց պատահական անծանոթ համարից զանգ ստացա․․․
Երկու ձրիակեր ապերո էկան ու իմ վրա նալոգ դրեցին, թե բա ամեն ամիս մեզ պիտի փող տաս, բայց․․․Փողի փոխարեն ընենց դաս տվեցի, որ երբեք չեն մոռանա