Վերջերս մի տղայի հետ եմ ծանոթացել, 2 երեխա ունի, իսկ կինը մահացել է․ Ինձ ամուսնության առաջարկություն արեց, բայց ծնող-
ներս դեմ էին․ Երկար չմտածեցի, տեսեք ինչ որոշում կայացրեցի․․․Ու չեմ փոշմանել։Մի տղայի հետ եմ ծանոթացել, մի տարուց ավե-
լա շփվում ենք։
Նենց լավնա, երկու հրաշք բալիկ ունի, կինը ծն նդաբերությունից հետո մ ահաց ավ, շատ չի խոսում էդ ամենի մասին, դե տեսնում
եմ, որ իրան մեղավոր ա զգում, մեկ մեկ խոսում եմ, ասում եմ քո մեղավորությունը չի, փորձում եմ նենց անեմ, որ բաց թողնի, շարու
նակի կյանքը։ Իհարկե չեմ ուզում մոռ անա,չի էլ կարա, իր երեխաների մորը մոռանա, ուղղակի ուզում եմ գոնե մի քիչ էդ մեղքի զգա-
ցողությունը թեթևանա իրա մոտ, տեսնում եմ, որ շատա խան գարում էդ իրան։
Էսքան ժամանակ շփվելուց հետո հասկացանք, որ արդեն պատրաստ ենք երկուսս էլ ընտանիք կազմենք, բայց մերոնք են դեմ, թե
բա դու ջահել, ամուսնանաս ուրիշի երեխեքին պահես, հետո փոշմանելու ես։Իրականում ոչ էլ մտածեցի, ես վստահ էի ու մինչև
հիմա էլ վստահ եմ իմ որոշման մեջ։
Ամուսնացա իմ սիրելի տղամարդու հետ, հարսանիք էլ չարեցինք, նախընտրեցինք գնանք հանգստի ու հենց էս տարին էլ կդիմավո
րենք Դուբայում։ Շատերն են ասում սխալ ես, փոծմանելու ես, բայց դե սա իմ կյանքնա, ես պիտի ընտրեմ իմ կողքի տղամարդուն,
հա հեշտ չի լինելու, բայց ես դրան պատրաստ եմ։
