Ասում եմ մանր չունեմ, 200 դրամի համար ներվերս մի կեր, առ ծամոն տամ, գնա,-կոպտեց գանձապահը տարեց կնոջը, բայց․․․Այն, ինչ եղավ հետո, ոչ ոք չէր սպասում

Ասում եմ մանր չունեմ, 200 դրամի համար ներվերս մի կեր, առ ծամոն տամ, գնա,-կոպտեց գանձապահը տարեց կնոջը, բայց․․․Այն,
ինչ եղավ հետո, ոչ ոք չէր սպասում։Տարեց կինը մոտեցավ դրամարկղին: Կասիրը գումարը վերցրեց, ապրանքները դրեց տոպրակի
մեջ ու սկսեց սպասարկել հաջորդ հաճախորդին։ Տատիկը սպասում էր, որ նա տա մանրը. «Կներես, աղջիկ ջան, դու ինձ 200 դրամ
չվերադարձրիր», — ասաց տատիկը ժպտալով:

-Չմոռացա, ասեցի, որ մանր չունեմ, 200 դրանի համար ներ վերս ուտում ես, առ ծամոն տամ, գնա,- պատասխանեց կասիրը՝ նույն
իսկ չնայելով տատիկին։

-Ի՞նչ ծամոն, աղջիկ ջան: Ես ատամներ չունեմ,- տխուր ասաց ծեր կինը:

-Դե, կտաս թոռներիդ, — պատասխանեց նույն կոպիտ տոնով: -Ես մենակ եմ ապրում։

-Մեղավո՞ր եմ, որ չկա մանր: թե՞ ինչ: Վաղը արի կտամ քո մանրը, մի խանգարի ինձ աշխատել, հենց հիմա կկանչեմ անվտանգութ
յան աշխատողներին և նրանք քեզ դուրս կշպրտեն այստեղից: Տատիկը ուսերը թոթվեց ու դուրս եկավ խանութից։

-Դու չպետք է նրա հետ այդպես վարվեիր, երևի էդ իրա վերջին փողն էր, — կսիրին սա ստեց հերթի մեջ կանգնած կանանցից մեկը:

-Օրական 10 անգամ նման պատմությունների մեջ եմ ընկնում, արդեն սովոր եմ, — անտարբեեր ասեց կասիրը:

Ծանրոցները վերցնելուց հետո կինը վազեց տատիկի հետևից։ Նրան տվեց 200 դրամ, իբր կասիրն է տվել: Այո, այս պատմությունը
երջանիկ ավարտ ունի, բայց ամեն ինչ միշտ չէ, որ այդքան լավ է ստացվում:

Оцените статью
Добавить комментарии

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!:

Ասում եմ մանր չունեմ, 200 դրամի համար ներվերս մի կեր, առ ծամոն տամ, գնա,-կոպտեց գանձապահը տարեց կնոջը, բայց․․․Այն, ինչ եղավ հետո, ոչ ոք չէր սպասում
Հարազատ մորս չէի ուզում Ամանորին մենակ թողել ու որոշեցի նրան տանել իմ տուն․․․Հեչ չէի պատկերացնում, որ ամեն ինչ նման ձևով կստացվի