Ամիսը մեկ ես ու ամուսինս մի կարիքավոր ընտանիքի ենք օգնում․ Երեկ էլի գնացել էինքօգնելու․ Էդ Կինը եկավ ասաց․․․ Չկարողա
ցա արցունքներս զսպել, ես ինձ այդքան գնահատված երբևէ չէի զգացել։Վերջերսա ամուսինս էդ ընտանիքի հոր համար գործ գտել,
սենց որ շարունակվի, կկարողանան նույնիսկ տեղափոխվել քաղաք, փոքրն էլ որ մեծանա, կինն էլ կաշխատի։
Իրանց երկու-երեք ամիսը մեկ օգնություն ենք ուղարկում, համ գումար, համ էլ ուտելիք։ Էս մի քանի օր առաջ էլ գնացել էինք,որ համ
ամուսնուս ծնողներին տեսնենք, համ էլ ուտելիքը տանք, պարզվեց մեր գնալուց երկու օր առաջ կինը երրորդ երեխուն էր ունեցել։
Գնացինք շնորհավորենք, կինը մոտեցավ, երեխուն գիրկս դրեց, փոքրիկ սիրուն հայուհի էր, ասեց ծանոթացիր Սուսաննա։ Ասի իմ
անունն էլա Սուսան, նայեցինք իրար ու ծիաղեցինք։
Հետո հասկացա, որ իմ պատվինա դրել երեխու անունը,ասումա էնքան բանով եք օգնել,որ սա ամենաքիչն էր, որ կարայի անեի, համ
էլ ուզում եմ իմ աղջիկը ձեզ նման բարի ու կամեցող լինի։ Ես դեռ ինձ էսքան գնահատված չէի զգացել։
