Ես դեռ 3 տարեկան էի, երբ մայրս լքեց ինձ․ Իմ ամսին հիշեց տարիներ անց ու առաջարկեց վճարել հարսանիքից ծախսերը․․․ Նրա
մտքով անգամ չէր անցնի, որ նման պատասխան կտամ։Ես ընդամենը երեք տարեկան էի, երբ մամաս գնաց արտասահման աշխա-
տելու։ Իհարկե, ես շատ էի կարոտել մայրիկիս, բայց նա անընդհատ փող էր ուղարկում: Վերադարձավ երկու տարի անց: Դա երջան-
կություն էր:
Շուտով պարզվեց, որ մայրս եկել էր միայն հորիցս բաժանվելու համար։Նա ուներ ազդեցիկ երկրպագու և պատրաստվում էր ամուս-
նանալ նրա հետ։ Հայրիկը հարցրեց, թե ինչ մտադրություն ունի իմ հանդեպ:Մայրիկը մի փոքր ամաչեց, բայց ասաց, որ չի կարողա-
նա վերցնել ինձ, քանի որ իր սիրելին դա չէր ուզում: «Աչքից հեռու, մտքից դուրս» ասում են նման դեպքերի համար: Ցա վոք, հեռա-
վորությունը նույնիսկ մայրական սերն է դարձնում ոչինչ:
Գոնե մորս հետ այդպես եղավ։ Ես չէի հասկանում, որ դա նշանակում է մորիցս լիակատար անջատում: Մայրիկը գնաց, և մենք այլևս
ոչինչ չգիտեինք նրա մասին: Նա չզանգեց, մեզանով չէր հետաքրքրվում։Միայն իմ ծննդյան օրվա համար բացիկներ էր ուղարկում ու
100 եվրո: Միգուցե, եթե դա չլիներ, ինձ համար ավելի հեշտ լիներ։ Նման պահվածքը նշանակում էր, որ նա իմ կարիքը չունի։ Երբ
հայրս ասաց, որ ուզում է ամուսնանալ, ես վա խեցա:
Ես արդեն տասը տարեկան էի, բայց ծորթ մորս հարցում իմ բախտը բերեց: Նա ինձ այնքան ջերմություն ու սեր է տվել, որ ես երբեք
չեմ ստացել իմ մորից։Ես պատրաստվում եմ ամուսնանալ ու օրերս մայրս զանգահարեց: Դա շո կ էր։ Նա ինչ-որ տեղից իմացավ, որ
ամուսնանալու եմ, զանգահարեց, որ ուզում է գալ ու իմ հարսանիքը կազմակերպել: Ես չէի ուզում նրանից որևէ օգնություն ընդու-
նել։ ԳԻտե՞ք որն է ամենացա վալին: Այն, որ նա զրույցի ողջ ընթացքում ոչինչ չէր հարցնում իմ մասին, խոսում էր միայն իր և իր ցան
կությունների մասին։ Ես ընդհատեցի նրա խոսքը և խնդրեցի, որ այլևս չանհանգստացնի ինձ։
