Այս տարի ամռանը գնացել էինք սկեսուրիս տուն, հետ վերադառնալուց մի քանի օր անց նամակ ստացանք նրանից․ Կարդալով այն՝
ուղղակի շոկի ենթարկվեցինք․․․Ես հիանալի հարաբերություններ ունեմ Վահանի հետ։ Ամուսնությունից հետո մնացինք Երևանում
ապրելու։ Վահանը հիանալի մարդ է, լավ մասնագետ, լավ գումար է աշխատում և ինձ լավ է վերաբերվում։ Ես գոհ եմ նրանից։ Մեր
ամուսնությունից մեկ տարի անց մենք աղջիկ ունեցանք։
Սկզբում ֆինանսապես բավական դժ վար էր, քանի որ այլևս չէի կարող աշխատել։ Փորձեցի աշխատել հեռակա կարգով: Մայրս հա-
ճախ էր այցելում ինձ, օգնում էր երեխայի հարցում, որպեսզի ես ավելի շատ ժամանակ տրամադրեմ աշխատանքին։Երբ մեր աղջիկը
երկու տարեկան էր, որոշեցինք մի քանի օրով այցելել սկեսուրիս։ Իմ ամուսնու ծնողները բավականին հարուստ մարդիկ են։ Քաղա-
քում ռեստորանների ցանց ունեն, շատ են վաստակում, ապրում են երկհարկանի առանձնատանը։
Վահանի մայրիկը տնային գործեր չի սիրում, ուստի նրանք տնային տնտեսուհի ունեն։ Մի քանի անգամ, սակայն, թանկարժեք նվեր-
ներ են ուղարկել իրենց թոռնուհու համար։ Մայրս չէր կարող նման նվերներ անել։Աղջկաս ծնվելուց հետո մենք տնից դուրս չենք եկել։
Այդ իսկ պատճառով ես իսկապես անհամբեր սպասում էի այս արձակուրդին։ Այնուամենայնիվ, ես ուզում էի փոփոխություն, գնալ
ինչ-որ տեղ, զրուցել, հանգստանալ:
Ի վերջո, ամեն օր նույնն է՝ աշխատանք, տնային գործեր և նորից աշխատանք։ Հարկ է հիշել, որ Վահանի հայրը՝ նախկին զինվորա-
կան, խստորեն է դաստիարակել որդուն։ Երբ Վահանը հասունացել է, նրան ստիպել են անմիջապես աշխատանք գտնել։Այդ պահից
նա ծնողներից ոչ մի լումա չի ստացել։ Ամուսնուս ծնողների հետ հանդիպման առաջին րոպեները ջերմ էին: Մեզ անմիջապես մի
սենյակ տվեցին, որտեղ մենք պետք է ապրեինք։
Ճիշտ է, սննդի համար անմիջապես շեշտեցին, որ արժե գնալ սուպերմարկետում կամ շուկա և գնել որոշ ապրանքներ, քանի որ ինչ
ունեն միայն իրենց համար նախատեսված։ Աղջիկս այդ ժամանակ սովորեց լավ քայլել և երեխայի պես նրան հետաքրքրում էր ամեն
ինչ։Նա փորձում էր նայել ամեն անկյուն, որին կարող էր հասնել: Նոր տարածքը առանձնահատուկ հետաքրքրություն առաջացրեց
նրա մեջ և նա անհանգիստ վազում էր սենյակով մեկ։ Ինձ դա ծանոթ էր, երեխա է:
Աղջկաս գործունեությունը նյա րդայնացնում էր սկեսուրիս: Ավելորդ աղմուկից նա գլխացավ էր ունենում։ Հետևաբար, ես ստիպված
էի ավելի շատ ժամանակ անցկացնել երեխայիս հետ բակում:Նրանց նյա րդայնացնում էր այն, որ աղջիկս վազում էր սենյակներով,
խաղալիքներ շաղ տալիս, երբեմն լա ց լինում։Ինձ համար սրանք ծանոթ բաներ էին։ Իսկ Վահանի ծնողները հավատում էին, որ ես
երեխային սխալ եմ դաստիարակում։
Նման նախատինքներին, իհարկե, ես լռում էի՝ հաշվելով օրերը, երբ վերջապես նորից տուն կվերադառնանք։ Այսպիսով, անց ավ մեկ
շաբաթ և մենք վերադարձանք տուն: Վերջում մեզ անակնկալ էր սպասվում:Վահանը Viber-ով ստացա վ անդորրագիր, որտեղ նշված
էր այն վն ասի չափը, որը մենք հասցրել ենք նրանց այցելության ժամանակ։Այն ներառում էր գորգերի մաքրում, պատի կոսմետիկ
սպիտակեցում, լվացք։ Ես ապ շած էի։
Վահանը լուռ վճարեց հաշիվը հաջորդ օրը և Viber-ով ծանուցում ուղարկեց, որ մենք այլևս չենք գալու հյուր։Կարծում եմ, որ սկեսրայ
րիս խստությունը անցել է ողջամտության բոլոր սահմանները։ Թող ապրեն ու վայելեն իրենց իսկ կարգն ու կատարյալ մաքրությունը։
Գերադասում եմ հաջորդ տարի հյուրանոց վարձել ծովի ափին նման գումարով և լավ հանգստանալ ամբողջ ընտանիքիս հետ:
