Հարազատ մորս չէի ուզում Ամանորին մենակ թողել ու որոշեցի նրան տանել իմ տուն․․․Հեչ չէի պատկերացնում, որ ամեն ինչ նման
ձևով կստացվի։Դպրոցը ավարտելուց հետո ես գնացի քաղաք, ընդունվեցի համալսարան: Համալսարանն ավարտելուց հետո քաղա-
քում աշխատանք գտա: Մամաս ու պապաս գյուղում էին ապրում, ես էլ մենակ՝ քաղաքում: Մի օր ինձ վռազ կանչեցին գյուղ:
Պապաս մա հա ցել էր: Մամաս մնաց մենակ: Ես սկսեցի շուտ-շուտ գնալ գյուղ,բայց հետո որոշեցի մամայիս տանեմ մոտս:Նա մշտա-
կան խնամքի ու հոգատարության կարիք ուներ:Ինքն էլ չէր ուզում մենակ մնար ու շատ ուրախացավ, որ ասեցի պիտի ինձ հետ ապ-
րի քաղաքում: Մամաս ու պապաս շատ լավ ամուսիններ էին, իրար շատ էին սիրում: Միշտ ապրել են գյուղում, խաղաղ, հանգիստ:
Արդեն երկու շաբաթ կլինի մամաս իմ տաննա, գիտե՞ք ինչ երջանիկ եմ: Մամաս էլ իրան երջանիկ ա զգում: Անհամբեր սպասում ա,
որ աշխատանքից տուն գամ ու իրար հետ ճաշենք: Ո՜նց եմ սիրում մամայիս եփած ճաշերի հոտը: Նստում ենք իրար կողք ու իրարից
չենք կշտանում:Գրկում եմ ու շոյում եմ մամայիս ճերմակ մազերը: Իմ կյանքն էլ ջեևմությամբ ու բարությամբ ա լցվել, աշխատանքից
հետո շտապում եմ տուն, գիտեմ, որ ինձ սպասող կա:
Իմ բնակարանը մամայիս ձեռքերի շնորհիվ օրեցօր ծաղկում է, ամենուր տիրում է հարմարավետություն ու հանգստությունը։ Ես հի-
մա շատ երջանիկ եմ մամայիս կողքին: Իմ սիրելի մայրիկ, ես այնքան եմ ուզում, որ դու ինձ հետ լինես երկար ժամանակ, ես գնահա-
տում եմ ամեն օրը, երբ դու իմ կողքին ես:
