Կնիկս ինձ լրիվ էշի տեղ ա դրել, գիտի թե բան չեմ հասկանում․․․Գնացի խոպան, հետ էկա, տենամ կնիկս հղի ա, ինձ էլ ուզում ա հա-
մոզի, որ էդ իմ էրէխեն ա։Ես ու կնիկս երեք տարիա ամուսնացած էինք: Երեխա չէինք ունենում: Կնիկս կպավ, թե արի ԷԿՈ անենք:
Ես էս նոր բաներից գլուխ չեմ հանում:
Գնացինք բժ շկի, մի հատ նենց թիվ կրակեցին, ոտերս թուլացավ: Հա բայց դե երեխա պետքա ունենալ: Որոշեցի գնամ խոպան, փող
աշխատեմ: Գնացի ու նենց ստացվեց, որ ութ ամիս մնացի:Հետ եկա, տեսնեմ կնիկս հղ ի ա: Ար ունը փխեց գլխիս: Փաստորեն էդ լի
րբը ինձ դա վա ճա նելա: Առիթից օգտվելա ու քաշա եկել:
Սկսեց ինձ համոզել, որ էդ իմ երեխենա: Մերս էլ մի կողմից սկսեց պաշտպանել հարսին:Ոչ մի կերպ չէի հավատում:Ուզում էի կնգաս
տնից դուրս հանեի: Լա ցում էր, ասում էր, կծնվի կտանես թեստ կանես, կտեսնես, որ քո երեխենա:
Պարզվում ա, իմ գնալուց հետո կնիկս հասկացել ա, որ հղի ա: Ուզեցելա ինձ ասի, բայց մերս չի թողել, ասել սյուրպրիզ կանենք, կգա
կտենա արդեն ծնվելա: Հիմա եմ հասկանում, թե մերս ինչի էր հարսին պաշտպանում:
