Էս անգամ բոլոր սահմաններն անցավ, մտավ տուն ու ինձ մեղադրեց դավաճանության մեջ․ Թևիցս բռնեց ու տնից դուրս շպրտեց,
բայց իրադարձությունների նման շրջադարձ չէր սպասում․․․Ես համարյա ոչ մեկին չէի հավանում, սաղին անուն էի դնում, բայց
Օնիկը գրավեց սիրտս:
Չգիտեմ ինչը իրա մեջ ինձ դուր եկավ: Մամաս ասում էր նախրի մեջ էշի ճակատը պաչեցիր: Ամուսնացանք ու հասկացա թե ինչ սխ
ալ եմ գործել: Նա կարող էր երկու օր մեղմ ու քաղցր լինել,հետո ամեն մանրուք գտներ ու սկսեր վիճել։ Ես էլ հիմարի նման ներողութ-
յուն էի խնդրում, բայց ինչի համար չգիտեի:
Համարյա ամեն օր կռ վի թեմա էր գտնում. լավ չես լվանում, կամ եփում ես էն, ինչ ես չեմ ուտում: Բայց էդ օրը չափն անցավ: Տուն
եկավ, երբ ես ճաշ էր պատրաստում։
-Դե, ասա, ու՞մ հետ ես այսօր շփվել:
-Այսօր ամբողջ օրը տանն եմ եղել։ -Սու տ. Որոշել ել ինձ խա բել, չէ՞: Արագ պատասխանիր։
-Օնիկ, դու խելքդ գցել ես: Ամբողջ օրը տանն էի։
-Նայում ես աչքերիս մեջ և ստ ում:Միշտ խ աբե՞լ ես ինձ։ Ընկերներս պատմեցին քո մասին, ես պետք է հեռու մնայի քեզնից։
-Դադարիր ինձ վիրա վորել: Ես քեզ չեմ դա վաճանում։ Թևիցս բռնեց ու հենց հողաթափերով տնից դուրս արեց: Մի քանի րոպե անց
բացեց դուռը և ձեռքին մի ճամպրուկ տվեց մի քանի իրերով։ Ես տաքսի պատվիրեցի և գնացի ընկերուհուս մոտ։ Նա հույս ուներ, որ
սովորականի պես կվազեմ և ներ ողություն կխնդրեմ: Բայց էս անգամ թքած ունեցա իրա վրա ու բաժանվեցի:
