Արդեն մի քանի ամիս է տնօրենիս սիրուհին եմ․ Մի օր նրան առաջարկեցի, որ բաժանվի կնոջից ու իմ հետ ապրի․․․Նրա պատաս-
խանից ուղղակի շոկի մեջ եմ․ Պարզվում ա, ես իրա համար խաղալիք եմ։
Երբեք չէի մտածի, որ սի րուհու կարգավիճակում կհայնվեմ։ Մի քանի ամիս առաջ էնպես ստացվեց, որ կապվեցի տնօրենիս հետ։
Ես ոչ ամուսնացած եմ ոչ էլ ընկեր ունեմ: Ես ոչ մեկի չեմ դա վաճանել, էդ իմ կողակիցն ա դա վաճանել իրա կնոջն ու դա իրա ընտ
րությունն ա եղել, ես մեղք չունեմ։
Արդեն երկար ժամանակ է մենք գաղտնի հանդիպում ենք ու շատ երջանիկ ենք մեզ զգում իրար հետ։ Ինձ թվում ա ինձ մոտ էս կիր
քը վերածվում ա սիրո։ Մի օր տնօրենիս ասեցի որ բաժանվի իր կնոջից, որ մենք ավելի ազատ մեզ զգանք, ու իրար հետ ապրենք։
Ինքն էլ լսելով առաջարկս միանգամից լրջացավ, տրամադրությունը փոխեց ու շատ սառը հայացքով նայեց դեմքիս ու ասեց․
«Միշտ հիշիր՛, իմ ընտանիքն իմ ընտանիքն ա, ես երբեք չեմ բաժանվի երեխեքիս մորից, ականջիդ օղ արա ու էլ երբեք էս թեման
չբացես, ես քո հետ ուղակի ժամանակ եմ անցկացնում ուղում ես կշարունակենք չէ ուրիշին կգտնեմ»։
Հիմա ես ինձ հիմարի պես եմ զգում․ Պարզվում ա ես իրա համար զվարճանքի միջոց եմ․․․չգիտեմ ինչ անեմ
