Տեգորս կինը հարուստի աղջիկ ա, սաղ դեմը պարում են․ Կիսուրս ինձ ստիպում ա, որ ես պիտի գնամ նրա տունը մաքրեմ․ Ամեն ինչ
տարել եմ, բայց էդ կարգի նվաստացում․․․Աչքերս փակեցի, բերանս բացեցի։Մի տարի առաջ տեգրս ամուսնացավ: Տեգորս կինը հա-
րուստի աղջիկա ու կիսուրիցս բռնած սաղ դեմը պարում են, քիչ մնա ոտքերը պաչեն:
Սիր տս խառ նում ա դրանց քծնանքից: Հարս եկած օրվանից փորձում ա բոլորի վրա իշխի: Կիսուրիս վրա ընենց ա գոռում, ընենց ա
հրա մայում: Բայց կիսուրս ձեն չի հանում: Ինչա թե տղուն լավ գործի ա դրել հարսի հերը, վա խենում ա, որ կհանեն:Իսկ ինձ, կարամ
ասեմ, տան մեջ բանի տեղ չեն դնում, ոնց որ իրանց մոխրոտը լինեմ:
Մի բան, որ չեմ հասցնում անեմ, կիսուրս գոռում ա, թե բան ու գործիդ անունն ինչա: Բայց ինքը լավ տեսնում ա, որ առավոտնից իրի
կուն մի րոպե չեմ նստում: Ախ եմ անում, որ գիշերը գա, գնամ պառկեմ: Հիմա տեգորս կինը հ ղի ա, կիսուրս ինձ ստիպում ա, որ գն
ամ իրա տունը մաքրեմ: Ասեցի.
-Դուք երկու կոպեկի համար դեմը կապիկություն եք անում, ուզում եք ես էլ դեմը քոծություն անե՞մ, կյանքում ըտենց բան չի լինի, ինձ
անից լավը չի, թող իրա տունը ինքը մաքրի, կամ էլ փողով մաքրող բերի: Հետո ինչ, որ իրա հերը հարուստ ա, էդ իմ համար նշանակ
ություն չունի:
Կիսուրս սկսեց գոռալ, ասեցի․
-Իմ վրա չգոռաս, գնա էն հարսիդ վրա գոռա: Հերիք եղավ, բոլ եղավ:
