Ամուսնուս առաջին կնոջ գերեզմանն էի մաքրում, հանկարծ կարծես անսպասելիորեն հարություն առավ․․․Վախից քարացա, բայց
շարունակությունն ավելի սարսափելի Էր։Ես մաքրում էի Անդոյի նախկին կնոջ գե րե զմանը։ Եվան խեղ դվել էր մի քանի տարի ա-
ռաջ։ Նրա մար մինն այդպես էլ չգտնվեց:
Անդոն շատ տխուր էր կնոջ համար: Հետո մենք սկսեցինք հանդիպել, ամուսնացանք, ես նրան որդի պարգևեցի: Բայց մի օր տեղի
ունեցավ անսպասելին: Նրա կինը հարություն առավ: Ինձ թվաց աչքիս ա երևում, բայց հետո հասկացա, որ իմ առաջ կենդանի մար
դա կանգնած:
Նա մոտեցավ ինձ, բարևեց, ասեց. Մի վա խեցիր, սա երազ չի, ես նույնքան կենդանի եմ, որքան դու:Էն ժամանակ բժ իշկ ներն ինձ
ասեցին, որ ինձ քիչ ժամանակ ա մնացել, մի քանի ամիս: Երբ Անդոն գնաց գործուղման ու ես որոշեցի, որ պետք ա ինչ-որ բան մտա
ծեմ։ Իմ իրերը թողեցի ափին և գնացի գյուղ։
Բոլորը կարծում էին, որ ես խեղ դվել եմ: Ես չէի ուզում, որ Անդոն տեսներ, ես ոնց եմ մա հա նում: որ ես ստեղծագործում եմ: Երբ
գյուղում էի ապրում, զգում էի, որ լավանում եմ։ Գնացի քաղաք ու բժ իշկն ինձ ասեց, որ ես առ ողջ եմ։Հետո զանգեցի ծնողներիս,
նրանք նույնպես չէին հավատում իմ հարությանը։
Մայրս ասաց, որ Անդոն ամուսնացել ա և որդի ունի։ Ես գնացի վանք։ Երբեմն գալիս եմ իմ գե րե զմանին, չէի սպասում, որ այսօր
կտեսնեմ քեզ։ Խնդրում եմ Անդոյին ոչինչ մի ասա: Ես երկար մտածեցի ու որոշեցի ոչինչ չասել Անդոյին, վա խեցա, որ կարող է ինձ
թողնել ու գնալ առաջին կնոջ մոտ:Ես դա արել եմ հանուն իմ տղայի:
