Մի քանի օր առաջ գնացել էինք տղուս համար աղջիկ ուզելու․ Աղջկան շատ հավանեցինք, բայց մատանին դնելու պահին ներս մտ
ավ հայրը ու․․․Տղաս արդեն պիտի ընտրյալ ունենա ու իր կյանքը կապի մեկի հետ, ում կսիրի, ում կնվիրվի։ Բայց ինքն է ինձ ասում,
որ ես օգնեմ իրեն իր երկրորդ կեսին գտնելու հարցում, քանի որ լավ աղջիկներ հիմա թեև մնացել են, սակայն շատ քիչ են։
Ինչևէ, ես էլ համաձայնել էի ու որոշել անմիջապես գնալ մեր ծանոթներից մեկի առաջարկած ընտանիքի աղջկա ձեռքը խնդրելու։
Այնքան ուրախ էի, քանի որ հենց որ մտա այդ տուն, միանգամից տեսա ու հավանեցի աղջկան։ Այնան լավ, անուշիկ, սիրուն աղջիկ
էր, որ միանգամից որոշեցի, որ որդիս էլ նրան շատ կհավանի։
Այնքան համեստ էր խոսում, որ մտքովս մի վատ բան չէր անցնի նրա մասին։Արդեն որոշեցինք մատանին հանել ու դնել նրա մատը,
երբ այդ պահին հայրը տուն մտավ աշխատանքից; Նա, տեսնելով մեզ, աղջկա վրա բարկացավ։ Սկսեց վրան գոռալ, թե հերիք է թվ
ացյալ համեստությամբ սրտեր շահի, և մի շաբաթ չանցած հետ գա արդեն երրորդ ամուսնու տնից։
Էս բառերը լսեցինք թե չէ, ամուսիսն վեր կացավ, ասեց՝ մենք գնացինք։ Լավ ա՝ մատանին չէինք դրել մատը։ Ճիշտ ա ասում տղես,
էլի, որ լավ աղջիկ չի մնացել։
