Սկեսուրս չգիտեր, որ ամուսինս աշխատանքի չի գնացել ու սկսեց սովորականի պես ինձ վիրավորել․ Մեկ էլ ամուսինս սենյակից դուրս եկավ ու․․․Սկեսուրս առաջարկեց տեղափոխվել իր մոտ, մեր բնակարանը վարձով տալ։ Երբ ամուսինս տանն էր, բոլորը մեզ լավ էին վերաբերում, բայց հենց նա դուրս էր գալիս, ինձ անմիջապես իմ տեղն էին դնում։
Ես երկար լա ց էի լինում ամուսնուս աչքի առաջ, փորձում էի ամեն ինչ բացատրել նրան։ Նա չէր հավատում, որ սկեսուրս ու իր քույ րը կիջնեն այն աստիճան, որ իմ սանրին կպչուն բան քսեն։ Չեմ կարող ասել, թե ինչքան կդիմանայի, եթե այս դեպքը չլիներ։ Սովորա բար վաղ առավոտյան ես ու ամուսինս միասին դուրս էինք գալիս տնից։
Նա աշխատանքի էր գնում, իսկ ես՝ երեխաներին մանկապարտեզ էի տանում։Սակայն այդ առավոտյան ամուսինս մի փոքր հիվան դացել էր և որոշել վեր չկենալ անկողնուց։ Ես գնացի իմ գործով և շուտով վերադարձա։ Դռան մոտ հանդիպեցի տալիս ընկերոջը.
-Հեյ դու, գնա գա րեջուր բեր, արագ:
-Խե լագարվել ես։
-Չես հասկանում: Վազիր խանութ:
Սկեսուրս դուրս եկավ խոհանոցից.-
-Ճիշտ է: Թող գոնե մի օգտակար բան անի։ Նաև աղբը տար հետտ:
Այդ պահին մեր սենյակի դուռը բացվեց և ամուսինս դուրս եկավ։ Սկեսուրս վա խեցած անհետաց ավ խոհանոցում։ Ամուսինս քրոջ ընկերոջ օձիքից ու գլորեց աստիճաններից։ Քույրը ուզում էր ինչ-որ բան անել, բայց չէր համարձակվում։ Սկեսուրս փորձեց դերասա նություն անել, բայց ամուսինս նրան չհավատաց։
Նա հեռախոսով զանգահարեց մեր վարձակալներին, զգուշացրեցի որ դա վերջին ամիսն է։ Իսկ հարազատներին զգուշացրեց, որ եթե մինչև ամսվա վերջ գոնե մեկ բառ ասեն իմ մասին, կարող են համարել, որ այլևս որդի չունեն։ Մեկ ամիս անց մենք վերադար ձանք մեր տուն։ Սկեսուրս ու սկեսրայրս հրաժարվեցին իրենց որդուց, բայց նա չտխրեց։ Ամուսինս նույնիսկ ասում է, որ չի ուզում նրանց ճանաչել ու տեսնել։
