Երբ ամուսինս օգնեց տարեց կնոջը, ոչ մի ակնկալիք չունեինք, բայց․․․Կարճ ժամանակ անց մեզ մի փաստաբան զանգեց ու այնպիսի
բան ասեց, որ մինչ օրս ուշքի չեմ գալիս։Երբեմն լինում են գեղեցիկ զուգադիպություններ, որոնք նման են հեքիաթի: Ամուսինս երեք
սենյականոց գեղեցիկ բնակարան ունի մայրաքաղաքի կենտրոնում, բայց այն, թե ինչպես է այն ստացել, մարդկային բարության իս-
կական օրինակ է։
Մի անգամ ամուսինս նստած էր սրճարանում, ընդմիջում էր անում։ Մի տատիկ է մտնում սրճարան: Նա ցրտից դողում էր, պարզ էր,
որ անցորդներից փող էր հավաքում։ Նա մատուցողուհուց տաք ջուր խնդրեց՝ տաքանալու համար։Ամուսինս չդիմացավ և տատիկին
հրավիրեց իր սեղանի մոտ։Նա երկար ժամանակ հրաժարվում էր, բայց ամուսինս համառ էր։ Տատիկը նստեց, իսկ ամուսինը նրա
համար համեղ կերակուր պատվիրեց, շատ տաք կերակուր, որ տաքանա։
Տատիկը դողացող ձեռքերով կերավ ու շնորհակալություն հայտնեց. Հետո ամուսինս նրան տարավ տուն։ Տանը երևում էր, որ ամեն
ինչ մաքուր է և կոկիկ, ինչը նշանակում էր,որ նա գումար էր հավաքում ոչ թե ալ կո հոլի համար։Տան ճանապարհին տատիկն ասաց,
որ մենակ է մնացել, իրեն նայող չկա։ Նա ունի փոքր թոշակ, որը բավարարում է կոմունալ ծառայությունների համար։ Բայց սննդի ու
դե ղոր այքի փող չկա, պետք է անցորդներից խնդրել:
Այդ ժամանակվանից ամուսինս շաբաթը մեկ գալիս էր նրա տուն՝ իր հետ բերելով սնունդ և անհրաժեշտ դե ղորայք։ Հետո նրա հա-
մար բժ իշկներ է կանչել, քանի որ տատիկի վիճակը գնալով վա տանում է։ Իսկ նրա մա հից հետո կազմակերպել է հու ղարկավորու-
թյունը։ Բանալին տվել էր հարեւանին, քանի որ հաճախ հարազատների հեռանալուց հետո որդիներ են լինում, ովքեր ցանկանում են
տիրանալ բնակարանին:
Բայց մեկ ամիս անց նոտարը զանգահարեց ամուսնուս ու ասաց, որ տատիկս, որպես շնորհակալություն, բնակարանն իրեն է կտա
կել։ Ամուսինս սա չէր սպասում: Նա անկեղծորեն ու ի սրտե օգնում էր տատիկին ու ոչ մի բանի վրա չէր հույս դնում։ Հիմա նա ամիսը
մեկ գալիս է նրա գե րե զմա նա տուն։