Դպրոցում դստերս նեղացրել էին․ Գնացի դասղեկի մոտ, ինձ ասում ա, աղմուկ մի բարձրացրեք,գիտե՞ք ինքը ով ա՝ նախարարի տղա
յա․․․Աղջիկս դպրոցից եկավ կարմրած աչքերով: Պատմեց, որ զուգահեռ դասարանի տղաներից մեկը նեղա ցրել ա, մազերն ա քաշել:
Դասղեկն էլ աղջկաս ա մե ղա դրել: Իմ աղջիկը երբեք չի ստում և գիտեմ, որ նա երբեք անշնորհքություն չի անի: Գնացի դպրոց:
Դասղեկին ասացի, որ ուզում եմ տեսնեմ էդ տղային: Դասղեկն ինձ ասում ա, աղմուկ մի բարձրացրեք, ոչինչ, տղայա: Գիտե՞ք ինքը
ովա՞, ու՞մ տղենա: Հերը նախարարա: Ար յունը խփեց գլ խիս: Ով ուզում ա լինի:Այսինքն, եթե նախարարի տղայա, իրան ամեն ինչ
կարելի ա: Գնացի ուղիղ տնօրենի կաբինետ: Ասեցի պահանջում եմ, որ էդ տղային ինձ մոտ բերեն: Տնօրենը սկսեց ինձ համոզել, որ
հարկ չկա մեծ աղմուկ բարձրացնել, երեխաները այսօր իրար նեղ ացնում են, վաղը մոռանում են:
Նույն պահին տնօրենի կաբինետ մտավ ուսուցիչներից մեկը մի տղայի հետ. Դու, անա մոթ, անդ աստիարակ, ինչու՞ ես դասը խան-
գարում: Տնօրենն էլ մյուս կողմից սկսեցին էդ երեխայի վրա գո ռգոռալ:Ուզում էի դուրս գալ, բայց հանկարծ շրջվեցի ու տնօրենին
հարցրի, այս երեխայի հայրը ո՞վ է:
Իմ հարցից հանկարծակիի եկած ասաց, ինչ որ հաշվապահ է: Չկարողացա ինձ զսպել ու ասացի. Փաստորեն, եթե հայրը նախարար
չի,ուրեմն այսպես եք վարվում երեխայի հետ,իսկ նախարարների երեխաներին ամեն ինչ կարելի է:Մինչև ուշ երեկո չէի կարողանում
հանգստանալ: Բայց չեմ լռելու: